
Στενό Σκιάθου: Η Ομάδα Εναλίων Αποτυπώσεων (ΟΕΑ) του Εργαστηρίου Τοπογραφίας, στο Τμήμα Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών, περιγράφει το ιστορικό κατασκευής φάρου στη νησίδα Λευτέρης & τα ναυάγια
Το 480 π.Χ. ο στόλος του Ξέρξη κατευθύνεται Νότια, στο στενό όμως μεταξύ Σκιάθου και Πηλίου τουλάχιστον τρία πλοία του βυθίστηκαν λόγω της ύπαρξης του εκεί ύφαλου. Ο Ξέρξης διέταξε την κατασκευή αλεώριου για τη σήμανση του επικίνδυνου σημείου οποίος ονομάζονταν Μυρμηξ. Στις αρχές του 20 αιώνα λόγω της ακτοπλοικής κίνησης στην γραμμή Θεσσαλονίκη-Βόλος-Πειραιάς, κατασκευάστηκε επιτηρούμενος φάρος στο Ποντικονήσι που βρίσκεται Βόρεια της Εύβοιας, ο οποίος εξέπεμπε σε τρεις δέσμες, μία που έδειχνε την ασφαλή ρότα, η δεύτερη την κατεύθυνση προς τα αβαθή της Έλενας και η Τρίτη τον ύφαλο. Αν και η ύπαρξη του φάρου δεν έλυνε το πρόβλημα, αποτελούσε παρόλα αυτά μία βελτίωση στην υφιστάμενη τότε κατάσταση.
Το 1915 μία συμμαχική νηοπομπή που μετέφερε στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη, λόγω βλάβης του φάρου του Ποντικονησίου, παραλίγο να κινδυνεύσει, ενώ αργότερα προσάραξε επί του ύφαλου ένα Γαλλικό πολεμικό και κατόπιν ένα Γαλλλικό φορτηγό το οποίο παρέμενε κολλημένο για πολλά χρόνια.
Οι φάροι AGA
To πρόβλημα με τους φάρους οι οποίοι βρίσκονταν σε δυσπρόσιτα σημεία μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν η ανάγκη τροφοδοσίας τους με καύσιμο, το πρόβλημα αυτό λύθηκε με την κατασκευή από τον Gustav Dalen του αυτόματου φάρου τύπου ΑGA. Ο Dalen εφηύρε τρεις διατάξεις που έκαναν εφικτή την λειτουργία αυτόνομων φάρων: την φιάλη μεταφοράς, την βαλβίδα κλεισίματος και την ηλιακή βαλβίδα τροφοδοσίας.
Η ασετυλίνη σαν καύσιμο είναι πολύ εύφλεκτη και ασταθής σαν υλικό, ο Dalen μετά από πειράματα είδε ότι αν η ασετυλίνη αποθηκευτεί σε φιάλη με ακετόνη και κάποιο πορώδες υλικό τότε το εύφλεκτο υλικό μπορεί να μεταφερθεί με ασφάλεια. Το υλικό αυτό ήταν μία μίξη πολλών συστατικών μεταξύ των οποίων αμίαντος, τσιμέντο και ανθρακας και το ονόμασε AGA-massan.
Αφού το καύσιμο μπορούσε πλέον να μεταφερθεί με ασφάλεια το επόμενο βήμα ήταν η κατασκευή μίας διάταξης η οποία θα έκανε οικονομία ώστε ο ανεφοδιασμός του φάρου να γίνεται σε όσο το δυνατόν σε αραιότερα διαστήματα. Ο Dalen εφηύρε μία βαλβίδα η οποία άνοιγε μόνο όταν ήταν απαραίτητη η τροφοδοσία με καύσιμο, κάνοντας μέχρι και 90% οικονομία σε καύσιμο.
Η Τρίτη διάταξη που εφηύρε ο Dalen ήταν μία ηλιακή βαλβίδα η οποία έκλεινε κατά την διάρκεια της ημέρας την τροφοδοσία σε καύσιμο. Για αυτή του την εφεύρεση το 1912 λαμβάνει το Νόμπελ φυσικής.
Πηγή: Ομάδα Εναλίων Αποτυπώσεων wreckhistory.com