«Ανοησίες υψίστου βελινεκούς! Αιδώς;» – Ο π. Σεραφείμ Δημητρίου απαντά στον πρόεδρο του Αποτεφρωτηρίου

Με έναν σπάνιο συνδυασμό θεολογικής τεκμηρίωσης και ανθρωπιστικής αγωνίας, ο πατήρ Σεραφείμ Δημητρίου απαντά στις κατηγορίες του προέδρου της «Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης» Αντώνη Αλακιώτη, ο οποίος υποστήριξε πως η Εκκλησία αντιδρά στην αποτέφρωση για οικονομικούς λόγους, καθώς «η βαριά βιομηχανία κάθε Εκκλησίας είναι ο θάνατος».

Απαίτηση διαφάνειας: Ποιοι κληρικοί τελούν εξόδιο για αποτέφρωση;

Ο πατήρ Σεραφείμ ξεκινά την απάντησή του με μια σαφή απαίτηση προς την ηγεσία της Εκκλησίας: «Να απαιτήσει τώρα η προκαθημένη της εν Ελλάδα Εκκλησίας και ο πρόεδρος της, ο Αρχιεπίσκοπος, να αποκαλύψει ο εν λόγω τα ονόματα μητροπολιτών και κληρικών, αλλά και τις εκκλησίες που διαβάζουν εξόδιους ακολουθίες με το αζημίωτο, για ανθρώπους οι οποίοι απανθρωποκωμένοι θα μπούνε στο μίξερ για να συνθλιβούν».

Η δήλωση αυτή αποτελεί άμεση πρόκληση στον κ. Αλακιώτη να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του για κληρικούς που παραβιάζουν την επίσημη θέση της Εκκλησίας, τελώντας εξόδιες ακολουθίες για ανθρώπους που θα αποτεφρωθούν.

Το πραγματικό πρόβλημα: Η ανικανότητα του κράτους

Με την εμπειρία δημόσιας συζήτησης στην Ηλιούπολη πριν καν επιτραπεί η αποτέφρωση στην Ελλάδα, ο π. Σεραφείμ αποκαλύπτει: «Τον κύριο αυτό, είχα αναγκάσει να παραδεχτεί ότι το πρόβλημα με το να μην επιτρέπεται η λεγόμενη αποτέφρωση στην Ελλάδα, δεν ήταν απαίτηση της Εκκλησίας, αλλά ανικανότητα του κράτους, το οποίο υποχωρούσε μπροστά στις απαιτήσεις των δημοτικών επιχειρήσεων κοιμητηρίων».

Η διάγνωση είναι σαφής: τα προβλήματα της ελληνικής πολιτείας με τη διαχείριση των κοιμητηρίων δεν μπορούν να φορτωθούν στην Εκκλησία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Τα προβλήματα της ελληνικής πολιτείας και των τοπικών δήμων δεν θα τα φορτώνει ο κύριος αυτός στην Εκκλησία».

Βιασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

Το κεντρικό θεολογικό και ανθρωπιστικό επιχείρημα του π. Σεραφείμ είναι ότι η αποτέφρωση συνιστά «βιασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Με ποιητική γλώσσα εξηγεί: «Όταν βγαίνουμε γυμνοί από τον πρώτο μας τάφο, τη μήτρα της φυσικής μας μητέρας, έτσι θα πρέπει να πηγαίνουμε και στον δεύτερο ιστορικά τάφο μας, τη μήτρα της μάνας όλων μας της γης, για να μας αγκαλιάσει και να κάνει τα όσα η φύση ορίζει».

Το αποτεφρωτήριο χαρακτηρίζεται ως «μεγάλο μίξερ κοκάλων», ενώ η όλη διαδικασία περιγράφεται ως «βία κατά της φύσης, βαρβαρότητα κατά του προσώπου, και τελικά μία απάνθρωπη επιχείρηση».

Το οικονομικό επιχείρημα καταρρίπτεται

Απαντώντας στο οικονομικό επιχείρημα του κ. Αλακιώτη όπως μεταφέρει το Orthodoxia.info, ο π. Σεραφείμ επισημαίνει: «Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει μνημόσυνα μετά την ταφή. Οι κοινωνικές αυτές κοστοβόρες εκδηλώσεις, άσχετες με την ουσία του μνημοσύνου, δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία».

Η Εκκλησία, όπως εξηγεί, τελεί «την ιερά υποχρέωση της μνήμης των κεκοιμημένων σε κάθε Θεία Λειτουργία άνευ άλλου», χωρίς να απαιτεί ιδιωτικά μνημόσυνα. Το κόστος της παραδοσιακής ταφής; «Μηδέν, όπως τόσους αιώνες στα χωριά μας, κηδεύαμε τους ανθρώπους μας σε τάφους που είχαμε σκάψει μόνοι μας και με σήματα που φτιάχνει η αγάπη μας».

Ζήτημα πολιτισμού, όχι θρησκείας μόνο

Ο π. Σεραφείμ τοποθετεί το θέμα σε ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο: «Σε κάθε κηδεία, η ομιλία μου αφορά την απάνθρωπη βία και βάρβαρη κατάσταση της λεγόμενης αποτέφρωσης. Γιατί είναι θέμα πολιτισμού».

Επικαλείται την αρχαία ελληνική παράδοση, από την Αντιγόνη που αγωνίστηκε για την ταφή του αδελφού της, μέχρι τον άδειο τάφο του Χριστού: «Από εκείνα τα χρόνια έχοντας κρατήσει το αιώνιο μνημείο της τραγωδίας της Αντιγόνης, θα έπρεπε κανένας Έλληνας απόγονός της, έχοντας συναντήσει και τον άδειο τάφο του Χριστού, να μη μένει άταφος».

Η ευθύνη των κληρικών και του λαού

Με αυτοκριτική που τιμά την Εκκλησία, ο π. Σεραφείμ δεν αποφεύγει να επικρίνει και τους κληρικούς που παραβαίνουν τη θέση της Εκκλησίας: «Έχοντας ανάμεσά τους οδηγούς κληρικούς, οι οποίοι θα έπρεπε να τους καθοδηγούν, αλλά βλέπεις είναι πλείστοι εξ ημών από τη στρατιά του Ιούδα, φιλάργυροι και προδότες».

Την ίδια στιγμή, επισημαίνει την ευθύνη του λαού που «απλά πήρε το βάπτισμα λόγω του τόπου γεννήσεώς του και δεν έχει συνείδηση και γνώση του τι πιστεύει».

Η αποκάλυψη της αλήθειας

Τελειώνοντας, ο π. Σεραφείμ καταγγέλλει: «Οι απολίτιστοι κερδοσκόποι επιχειρηματίες στα όμορφα φυλλάδια προβολής αποκρύπτουν την αλήθεια της διαδικασίας».

Η απάντηση του π. Σεραφείμ Δημητρίου δεν είναι απλώς θεολογική τοποθέτηση. Είναι μια προσεκτικά τεκμηριωμένη, πολυεπίπεδη απάντηση που συνδυάζει θεολογία, πολιτισμό, ανθρωπισμό και κοινωνική κριτική. Θέτει το ζήτημα της αποτέφρωσης εκεί που πραγματικά ανήκει: στο επίκεντρο της συζήτησης για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τον σεβασμό στη φύση και τον πολιτισμό μας.

Οι κατηγορίες περί οικονομικών κινήτρων της Εκκλησίας δεν απαντώνται με αδιαφορία, αλλά με σαφήνεια, τεκμηρίωση και την απαίτηση για διαφάνεια από όλες τις πλευρές.