Τελέστηκε το Μνημόσυνο των 40 ημερών από τον θάνατο του Αλέξη Κούγια – Η ένταση με το γιο του ποινικολόγου
Ο γιος του Αλέξη Κούγια και της Εύης Βατίδου μαζί με την αδερφή του, Μάιρα βρέθηκαν στο μνημόσυνο για τις 40 ημέρες από τον θάνατο του πατέρα τους και ο Χρήστος αντέδρασε έντονα σε άκομψη ερώτηση για το unfollow που έκανε στη μητέρα του.
«Δεν είμαστε εδώ πέρα για να κάνουμε lifestyle κουβέντες. Εσείς προσπαθείτε όλα αυτά τα χρόνια να μας συνδυάσετε σαν μία lifestyle οικογένεια. Εμείς είμαστε μία παραδοσιακή οικογένεια. Τώρα για τους γονείς μας που επέλεξαν να λειτουργούν με τις κάμερες και με τους δημοσιογράφους… Πρέπει να καθόμαστε εδώ πέρα και να αντιμετωπίζουμε αυτό που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Χρήστος Κούγιας.
«Το ότι κάθεστε κι ασχολείστε με unfollow είναι το βασικό πρόβλημα αυτής της χώρας. Ότι ασχολείστε με αυτό το πράγμα. Υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι σαν Χρήστος αν θέλω να ζήσω στην Ελλάδα ή να πάω στο εξωτερικό. Το σιχαίνομαι το εξωτερικό, αλλά με την ύπαρξη τέτοιων δημοσιογράφων όπως κι εσάς -χωρίς παρεξήγηση- με ωθείτε να απορώ γιατί συμβαίνει αυτό το πράγμα. Είναι δυνατόν να ρωτάς έναν 23χρονο την ημέρα που ήρθε για να τιμήσει τον πατέρα του, αν έκανε unfollow ή follow τη μάνα του; Σου φαίνεται λογικό; Ειλικρινά σε ρωτώ σαν άνθρωπος. Δεν θέλω να στο χαλάσω, αλλά δεν απασχολεί κανένα. Εσείς μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε» τόνισε ο Χρήστος Κούγιας.
Να σημειώσουμε ότι τα παιδιά του ποινικολόγου ο Χρήστος και η Μάιρα έφθασαν ξεχωριστά από τη μητέρα τους που μετέβη μόνη της στο Πρώτο Νεκροταφείο.
Η Εύη Βατίδου επέλεξε να διαβάσει στους δημοσιογράφους μία δήλωση που είχε έτοιμη στο κινητό της στη μνήμη του Αλέξη Κούγια:
«Στο σημερινό μνημόσυνο του Αλέξη επιλέγω να σταθώ με ειλικρίνεια και σεβασμό απέναντι στο παρελθόν μας. Η κοινή μας πορεία δεν ήταν εύκολη – είχε δυσκολίες, πίκρες και στιγμές που μας σημάδεψαν.
Υπήρξαν, όμως, και φωτεινές στιγμές. Η γέννηση των παιδιών μας ήταν από τις σημαντικότερες, και αυτές θα κρατώ στην καρδιά μου. Για εκείνα στάθηκα και θα συνεχίσω να στέκομαι δυνατή – για να έχουν την αγάπη, την ηρεμία και τη σταθερότητα που χρειάζονται.
Θα είμαι δίπλα τους με κατανόηση, ήταν ο πατέρας τους. Κι όπως κάθε παιδί, χρειάζονται τον χρόνο και τον χώρο τους για να επεξεργαστούν την απώλεια και να βρουν τη δική τους εσωτερική γαλήνη.
Όσο για μένα, συνεχίζω μπροστά. Με πίστη, με δύναμη και με ελπίδα για ένα μέλλον που θα φέρει περισσότερη ησυχία, φως και αλήθεια. Κλείνω ένα δύσκολο κεφάλαιο, με αξιοπρέπεια, και ανοίγω ένα νέο – για μένα, για τα παιδιά μου, για τη ζωή που μας περιμένει.
Ας αναπαυθεί η ψυχή του.
Αιωνία του η μνήμη».
