Ο Γέροντας πέρασε την τελευταία νύχτα μαρτυρική. Επεκαλείτο την Παναγία μέσα στους πόνους του: «Γλυκειά μου Παναγία», έλεγε. Έχασε τις αισθήσεις του για δύο ώρες και όταν συνήλθε, με σβησμένη φωνή είπε: «Μαρτύριο, πραγματικό μαρτύριο», και έπειτα εκοιμήθη ειρηνικά. Ήταν η 12η Ιουλίου του έτους 1994, ημέρα Τρίτη και ώρα 11η π.μ. και με το παλαιό εορτολόγιο η 29η Ιουνίου, μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Ενταφιάστηκε πίσω από τον Ναό του Οσίου Αρσενίου, χωρίς να μάθει και χωρίς να κληθεί κανείς στην κηδεία του. Αυτό ήταν το θέλημα του Γέροντα. Να γίνει αφανώς η κηδεία του.
Να έχουμε την Αγία ευχή Του !!!
Από το βιβλίο του Ιερομονάχου Ισαάκ: «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου». 12 Ιουλίου 1994 – 30 χρόνια από την κοίμηση του Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου.
Να θυμίσουμε ότι χθες τελέσθηκε Ιερά Αγρυπνία στη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου (αεροδρόμιο Σκιάθου).
